De machine bestaat uit twee delen:

• Een grote gietijzeren tafel. Deze is voorzien van een boor die aangedreven wordt met een motor en een tweede bevestiging voor een beitel. De beitel draait niet rond, die wordt gebruikt om het geboorde gat recht te kappen. Eerst worden de gaten geboord en vervolgens wordt de beitel met een hefboom bediend om het gat te kappen.
  
  
• Een gietijzeren bevestigingssysteem voor de naaf. De naaf wordt ingeklemd op de centerpunten en vastgespannen op de as. De as heeft aan het uiteinde een wiel. Op dit wiel zijn gaten voorzien voor verschillende spaakverdelingen (8,10,12 en 14 spaken). Er is een hendel die in het gat van de spaakverdeling wordt gestoken en die elke keer handmatig wordt verplaatst om de verschillende spaken te kunnen boren. Door altijd naar dezelfde kant te draaien en de hendel in het juiste gat te steken, bekomt men een perfecte verdeling van de gaten. 

​De hoek van de boringen verschilt aan weerszijden van het gat: één zijde van het gat is recht, terwijl het andere taps naar binnen toeloopt (de binnenkant van het gat wordt zo smaller). Hierdoor kan de pen van een spaak in het gat geklopt worden (en zal deze zich vastzetten zonder lijm). De hoek kan afgesteld worden door de hele tafel te draaien in de gewenst hoek. 
 
Eén van wielen wordt voorzien van verspringende spaken (verspringing van 8 millimeter). Hiervoor moet het verdeelapparaat dubbel zoveel keer worden ingesteld, omdat de hoek van de spaken verschilt tussen de voorspaak en de achterspaak.

​Een proefspaak wordt deze dag nog gekopieerd op de kopieerbank. De dimensies worden hiervoor bepaald. Er moet aan beide kanten van de spaak +-5 mm speling genomen worden om de correcte vorm te kunnen kopieren. De uiteindelijk afmetingen zijn 30 x 40, dus de spaken worden gezaagd op 35 x 45.

​Alle spaken worden gezaagd uit kurkdroog essenhout. De opdelingen worden gemaakt met de vlakbank, lintzaag en tafelzaag. In totaal zijn er 14 spaken per wiel, dus er worden 28 stukken hout voorbereid voor de kopieermachine (of kopieerfrees)

​Vervolgens moeten alle spaken voorzien worden van een centerpunt om ze in de machine te kunnen spannen. Hiervoor wordt een speciaal gemaakte pons gebruikt, die correspondeert met de tand op de machine. Deze pons moet precies in het midden van de uiteinden en in een lichte hoek ingeslagen worden. De ander kant wordt voorzien van een eenvoudige centerpons. 
 
Na deze voorbereidingen wordt het kopieerapparaat in gang gezet, en kunnen twee spaken per keer gekopieerd worden. Het kopieerproces duurt ongeveer 20 minuten per spaak. De machine moet elke keer handmatig ingesteld worden.
 
Om de machine in te stellen wordt de slede helemaal naar voren geschoven. De moedermal (centraal) zit reeds op zijn plek en wordt gebruik voor alle spaken. Aan beide kanten wordt een nieuwe spaak geklemd op de centerpunten en met een schroefdraad en met wielen en hendels worden ze gefixeerd in deze positie. Als alles gereed staat, wordt de machine aangezet. De aandrijfriem begint te lopen, de messen draaien en de spaken draaien rond hun as. Het bewegende deel van de bank wordt manueel naar beneden gelaten. In het midden loopt een volger over de moedermal en neemt de vorm over van deze spaak. Ronddraaiende messen zijn op exact dezelfde hoogte ingesteld en halen hout weg. De machine wordt geactiveerd door aan de zijkant met een hendel het wormwiel in de tanden te trekken. De machine loopt nu heel geleidelijk naar achteren, waarbij telkens hout wordt weggenomen. 

​De spaken worden nagenoeg perfect gekopieerd met geringe foutjes. Het resultaat is zeer bevredigend. Om de spaken voor te bereiden om de pennen aan de kant van de dom te maken, wordt nog wel een bewerking uitgevoerd, namelijk het vlakken van een kant aan het uiteinde. Dit zuivere vlak is nodig als referentie om perfect georiënteerde pen te maken. Dit wordt met een vlakschaaf gedaan in een bankvijs.

Volgende week worden de pennen aan de spaken gemaakt en zullen de velgen verder worden voorbereid op de topie.

​In 1975 startte Patrick Schroven in O.L.V-Waver een bedrijf dat zich specialiseerde in het restaureren van historische luxerijtuigen, koetsen en sledes. Het groeide uit en kende een internationaal bereik. Waar gedurende enkele decennia de vraag naar restauraties haast niet te volgen was, is vandaag de afzetmarkt volledig ingestort en is het bedrijf in afbouw. Samen met het bedrijf dreigt nu ook de jarenlange opgebouwde kennis inzake rijtuigbouw en het grote netwerk aan onderaannemers en toeleveranciers (koperslagers, wevers, glasbewerkers,…) uit beeld te verdwijnen. 

Tijdens een kort maar intensief traject worden Arne Libert (zelfstandig restaurator en deeltijds praktijkdocent hout-polychromie binnen de opleiding conservatie en restauratie aan de UA) en Dieter van Mol (collectiebeheerder bij het Karrenmuseum in Essen) ondergedompeld in de wereld van 'P. Schroven. - Rijtuigbouw en restauratie'.

Na een korte kennismaking met onze meester Patrick Schroven en de cameraploeg, zijn we er direct ingevlogen! Alle oude machines werden ontdaan van stof en roest, gereinigd met WD40 en de bewegende elementen werden ingevet met een mix van smeerolie en petroleum. Met deze machines gaan we leren hoe we de verschillende onderdelen van een houten wiel kunnen maken, namelijk de naaf (centraal), de spaken en de velgsegmenten.