Het machinepark van 'Carriages Schroven'

De kennis en kunde voor het maken van houten wielen is een onderdeel van zowel de wagenmakerij als de koetsen- en rijtuigbouw. Ze behoort tot het domein van de ambachtelijke vaardigheden, vakmanschap en techniek en is in Vlaanderen zo goed als verdwenen. Dankzij de beurs ‘doorgeven van Vakmanschap’ van de Vlaamse Overheid kon een belangrijke stap worden gezet in het borgen en doorgeven van deze kennis in Vlaanderen.
​Het koetsenrestauratiebedrijf van Patrick Schroven, Arne Libert (zelfstandig restaurator en deeltijds praktijkdocent hout-polychromie binnen de opleiding restauratie en conservatie aan de UA) en het Karrenmuseum in Essen sloegen de handen in elkaar en brachten waardevolle kennis bij elkaar.

---

De inzet van het traject? Het doorgeven van de vaardigheden en technieken van Patrick Schroven voor het machinaal vervaardigen van de verschillende onderdelen van een houten wiel. Tijdens 108 intensieve lesuren werd niet alleen de nodige technische kennis, maar ook de vaardigheden voor het onderhoud en inwerking stellen van de houtbewerkingsmachines doorgegeven. Het deskundige oog van documentairemaker Jan Vromman legde het proces vast op film. De machines uit het atelier van Patrick Schroven krijgen na afloop van het traject een plaats in de ateliers van het Karrenmuseum, waar de kennis duurzaam kan worden doorgegeven en ontsloten. Deze laatste stap biedt opnieuw toekomstperspectief aan dit specifieke onderdeel van de wagenmakerij en rijtuigbouw. 

Ook deze publicatie (klik op de afbeelding) draagt bij aan de kennisoverdracht en focust specifiek op de unieke machines die tot in 2021 gebruikt werden voor restauratie, herstellingen en onderhoud van koetswielen. Voor de industriële revolutie was wielen maken een ambachtelijk proces. De specifieke vaardigheden werden van generatie op generatie doorgegeven en elke stap werd met handgereedschappen uitgevoerd. Vanaf de tweede helft van de 19de eeuw kwamen gespecialiseerde machines op de markt die het maken van wielen minder arbeidsintensief maakten. Tussen 1850 en 1900 transformeerde het beroep van de wagenmaker en rijtuigbouwer, en bestonden traditionele en machinale productiemethodes naast elkaar.

Publicatie: 'De laatste rijtuigbouwer: het machinepark van 'Carriages Schroven'

---

Het bedrijf van Patrick Schroven was een van de laatste restauratieateliers voor koetsen, karren en sleden in Vlaanderen. Wat het atelier zo uniek maakte is dat er nog enkele van de zogenaamde gespecialiseerde machines in werking werden gehouden. Zij krijgen dankzij een mooie samenwerking, opnieuw een toekomst.

---