Maatwerk

 We zijn halfweg het traject rond de wagensmederij. We hebben ons in een eerste deel toegelegd op het aanleren van de basistechnieken, waarna we ons hebben gericht op de toepassing van deze technieken met een vaste maatvoering. Hiervan geef ik jullie graag een kort overzicht:

In de eerste plaats hebben we het smeedwerk van verschillende karren en wagens uit de  collectie van het Karrenmuseum bekeken en vergeleken. Uit dit grote aanbod selecteerden we de polderwagen om er het smeedwerk van te reproduceren. Zo zijn we gestart met een set beugels van de “biedeuren”. Daarna maakten we de haak om de “biedeuren” vast te zetten, de “glij-ijzers” van het schamel en een hoekijzer ter versteviging van de koppen van het bovenste schamelblok. Hierbij stelden we vast dat we niet steeds in staat zijn de gesmede onderdelen te benoemen. We stelden ons dan ook de vraag of al deze onderdelen ooit specifieke benamingen kenden?  Vermoedelijk wel..

Wat bedoel ik nu met een vaste maatvoering?
Bij het hanteren van een vaste maatvoering is de werkwijze als volgt: we meten het originele onderdeel van de polderwagen op en analyseren de oorspronkelijke werkwijze. We bepalen het basismateriaal waarmee we zullen starten (een plat, rond of vierkant stuk constructiestaal SJ235, met een welbepaalde grootte of diameter).
 
Voor we aan de slag gaan schrijven we alle stappen in een stappenplan neer. Een juiste stappenvolgorde is namelijk belangrijk om tot een goed resultaat te komen. Zo is het soms niet meer mogelijk om op een bepaalde plaats een gat te ponsen nadat een hoek reeds werd omgezet. Veel handelingen kunnen echter vaak rechtgezet worden, maar een efficiënte werkwijze zal hierbij steeds verloren gaan.
 
Tot slot en vooraleer het effectieve smeden kan starten word het werkstuk afgeschreven. Hierbij zetten we enkele cruciale maten uit die in vele gevallen worden gemarkeerd door middel van een centerpunt. Een beproefde methode vermits we ook op de originele stukken dit soort markeringen weer terugvinden. Een leuk detail is dat we de centerpunt voor het afschrijven eerder zelf maakten. Ook hier is weer veel meer techniek aanwezig dan het oog op het eerste zicht kunnen vermoeden. Het maken van de pons daar kunnen we het misschien de volgende keer over hebben..